رابطه میان عوامل روانی اجتماعی و محیطی همبسته با فعالیت جسمانی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ارومیه

هدف این پژوهش، آزمون عوامل روانی، اجتماعی و محیطی در پیش‌بینی فعالیت جسمانی در میان یک نمونه تصادفی از دانش آموزان دختر مقاطع تحصیلی متوسطه شهر ارومیه است. روش تحقیق از نوع توصیفی _ پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. نمونه آماری شامل 307 دانش آموز درکلاس‌های اول تا سوم دبیرستان بودند. از چهار پرسشنامه برای اکتشاف رابطه احتمالی متغیرهای محیطی، روانی و اجتماعی با فعالیت جسمانی دختران نوجوان استفاده شد؛ که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 83/0 گزارش شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی و تحلیل معادلات ساختاری صورت گرفت. آزمون مدل پیشنهادی نشان داد که مدل از برازش قابل قبولی برخوردار است و می‌توان آنرا در تحقیقات آتی بکار برد. همچنین مشخص شد که که همه متغیرهای محیطی، اجتماعی و روانی، با هم همبستگی متقابل داشته و با فعالیت جسمانی رابطه معنی داری دارند. بر این اساس، دسترسی به شرایط محیطی مناسب، حمایت دوستان از فعالیت‌های جسمانی، و احساس خودکارآمدی برای انجام فعالیت‌های جسمانی از تعیین کننده‌های معنی‌دار برای انجام فعالیت‌های جسمانی در اوقات فراغت دختران نوجوان است. از این رو برنامه‌های مداخله می‌بایست مبتنی بر افزایش فرصت‌های محیطی برای انجام فعالیت‌های جسمانی، تدارک فعالیت‌های جسمانی گروه محور و استفاده از روش‌های افزایش احساس خودکارآمدی باشد.